Dominante cultuur VS beschermde woonvorm

Dat woonwagenbewoners inmiddels decennialang ongelijk behandeld (gediscrimineerd) worden is algemeen bekent, echter zijn gemeente in Nederland met het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) na de mening van De Rolleman, gretig op zoek naar alternatieve methodes om alsnog de woonwagenbewoner indirect gedwongen (geen keuze) te assimileren (Het opgaan in een geheel) in het dominante cultuur in Nederland, al dan niet indirect. 

Dit is en wordt geprobeerd door middel van:

• Trekverbod
• Alleen een andere woonvorm (geen woonwagen) in sociale huur aan te bieden
• Etnische registratie
• Ontmoedigen (door middel van niet reageren)
• De schijn van geen aanbod te hebben, inzake standplaatsen/woonwagens of grond beschikbaar te hebben, als mede het opzettelijk lang in procedure houden van vergunningen, waardoor er een verdringing en nood ontstaat. 
• Ontruimen van Standplaatsen (Uitsterfbeleid)
• Inbreiding (Verkleinen van bestaande standplaatsen)
• Het stapelen willen van ''Woonwagens''

Hoewel er noodgedwongen verzet aanwezig is geweest door het uitsterfbeleid het ontruimen van woonwagenstandplaatsen, waarin er (schijn) successen geboekt zijn, (Landelijke woonwagen beleidskader dat een foldertje is) zijn er ervaringen opgedaan bij gemeente en het Ministerie van BZK, als mede ''tussenpartijen'' (Extern bureaus) waardoor er geleerd is om het beter te doen. Bovenstaande punten hebben zich bewezen effectief te zijn om woonwagenbewoners gedwongen te assimileren in een dominante cultuur.

En daarom worden deze methode opnieuw gebruikt (op enkele na)

• Trekverbod
• Alleen een woonvorm aanbieden goedgekeurd door gemeente
• ontmoedigen (Dit houd zeer waarschijnlijk geen stand gezien lopende rechtszaken)
• De schijn van geen aanbod te hebben, inzake standplaatsen/woonwagens of grond beschikbaar te hebben, als mede het opzettelijk lang in procedure houden van vergunningen, waardoor er een verdringing en nood ontstaat.
• Inbreiding (Verkleinen van bestaande standplaatsen)
• Het stapelen van ''Woonwagens''

De Rolleman heeft een vergadering bijgewoond op 3 Mrt 2023, waarin een externe bedrijf genaamd 'Podium architectuur' onderdeel van CPunt ingehuurd was door een Gemeente om te kijken of Woonwagenbewoners van hun Woonvorm los kunnen worden gemaakt. Bij deze gesprekken is er gesproken over verdichten van standplaatsen (Kleiner maken) als mede het stapelen van ''Woonwagens'' waarbij gesproken is over kunststoffen woonvormen waarbij de traditionele Woonvormen wel los gelaten dient te worden met als drogredenen dat onze kinderen in de toekomst, ook een plek kunnen krijgen.

De Rolleman heeft hiertegen uitdrukken zijn ongenoegen geuit, door te vertellen dat onze Woonvorm beschermd is onder Artikel 8 Evrm en dat onze leden hier absoluut niet vanaf willen stappen en dat het zelfs als een aanval voelt, op onze culturele identiteit.

Door op onderstaande knop te klikken, gaat u naar de betreffende afdeling op de website waarin dit behandeld is.

Het vermoeden dat bovenstaande toch doorgezet zou worden is bevestigd, echter zijn er rapporten geschreven door Auteurs: Dr. Dominic Teodorescu, Mr. Folkert de Vries en Mr. Arnaud van Kan. 'Van uitstel- naar uitsterfbeleid'  (nr. 12) Als mede het rapport door Dr. Dominic Teodorescu 'Expertrapport met betrekking tot behoefte inventarisatie woonwagenstandplaatsen en concept beleid Gemeente Den Haag' (nr. 13) Waarin bovenstaande ook ter sprake komt. Enkele citaten zijn:

• 'Woonwagenbewoners doen hun beklag over woningcorporaties en gemeenten die steeds weer 'innovatieve' oplossingen opdringen omwille van ruimtegebrek'

• 'De innovatieve oplossingen worden gezien als een nieuwe poging om te tornen aan de woonvorm en geven, volgens de doelgroep, blijk van chronische onwetendheid en een houding die past in een traditie van gedwongen aanpassingen. Zo is het stapelen van woonwagens (in zogenaamde woonwagenflats), het plaatsen van woonwagens op daken van flatgebouwen en de bouw van stenen woonwagenhuizen meermaals geopperd als mogelijke innovatie. Woningcorporaties en gemeenten schermen regelmatig met de overtuiging dat de doelgroep uiteindelijk wel vrede zal hebben met deze 'innovatieve' vormen. Het verzet tegen dit soort innovaties is echter groot onder woonwagenbewoners. Bovendien wil een groot aantal woonwagenbewoners juist af van eerdere 'innovaties', zoals de geplaatste (lees: opgedrongen) stenen woonwagenhuizen. Ook vinden de groepen geïnterviewde woonwagenbewoners het problematisch dat bouwbesluiten niet geüpdatet worden. Zo zijn wielen nog altijd niet verplicht bij de bouw van nieuwe woonwagens en dat is veel woonwagenbewoners een doorn in het oog. Zolang die wielen niet geborgd zijn, is de zorg dat de 'verstening' en verdere 'verchaletering' van woonwagencentra doorgaat en de doelgroep verleid blijft worden met gunstige hypotheek- en huurmogelijkheden. Veel woonwagenbewoners stellen dat wielen niet enkel een functionele rol vervullen, maar ook een belangrijk onderdeel zijn van de identiteit en het erfgoed van de woonwagenbewoners'

• 'Hoewel het beleidskader uit 2018 en de wegwijzer van VNG onderstrepen dat er een grote behoefte bestaat onder woonwagenbewoners om in caravans te wonen en het VN Mensenrechtencomité en het EHRM hierover stellen dat de vorm van wonen (en de woning zelf) niet belemmerd dienen te worden door nationaal of lokaal beleid en wetgeving, lijkt dit toch te gebeuren. Het valt op dat op veel plekken in het land caravans niet getolereerd worden of dat bij uitbreidingen het plaatsen van caravans wordt uitgesloten'

• 'Concreet leidde dit tot een snelle groei van zogenaamde tussenpartijen (of intermediaire beheerders) die het onderhoud en beheer op zich namen en vooral ook moesten toezien op "normalisatie". De verhoudingen tussen woonwagenbewoners en deze tussenpartijen waren vaak moeizaam, mede omdat deze tussenpartijen vaak de uitvoerders waren van de afbouw van standplaatsen en de herstructurering van woonwagenlocaties en zij zich nadrukkelijk richtten op handhaving. Woonwagenbewoners zien dit als een specifieke doelgroepaanpak en daarmee ook als een discriminerende aanpak. Sommige tussenpartijen hadden dubieuze of ludieke namen als Metargus, wat refereerde aan "met argusogen", en The Wheel Estate Group (TWEG), die op haar website expliciet aangaf veel ervaring te hebben met het in toom houden van 'lastige doelgroepen'. De stigmatiserende naamgeving daargelaten, is het met name veelzeggend dat lokale overheden en woningcorporaties hier schijnbaar geen kwaad in zagen'
  

De intermediaire beheerders als mede de Overheid, trekken bedrijven aan, door de vraag naar alternatieve woonvormen, waarbij de overheid de beschermde woonvorm direct schend maar met de overtuiging als drukmiddel, 'woonwagenbewoners wennen er wel aan' (net als de oude VROM woonwagen)

Als voorbeeld onderstaand bedrijf dat na de mening van De Rolleman, een direct mensenrechten schending is van de beschermde woonvorm als mede dat deze woonvorm beschreven wordt als, 'woonwagen'

BRON: Solodhome group website.

Laat de landelijke woonwagenvereniging De Rolleman duidelijk zijn, bovenstaande foto of enige woning die verkocht/gebouwd wordt door dit bedrijf (of een ander bedrijf), waar geen wielen onder zitten en of bestaat uit een houten skelet is GEEN woonwagen! 

De definitie van een woonwagen is ook: 'huis op wielen dat je kunt verplaatsen'

Bron: woonwagen Nederlands woordenboek - Woorden.org

Advies van De Rolleman; Ga nadrukkelijk NIET akkoord met deze woonvorm, het is niet toegestaan om woonwagenbewoners te doen dwingen op te gaan in een dominante cultuur met een opgedrongen woonvorm omdat deze niet gefaciliteerd wordt. Zoek hulp bij een discriminatie bureau, Klink hier en stuur een klacht naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) Klink hier. Deze hebben de EINDVERANTWOORDELIJKHEID door hun gedane toezeggingen in het verdrag voor de rechten van de mens (EVRM)